குமுதத்தின் கயமை

-விஜய்கோபால்சாமி

எழுத்தாளர் விஜய்கோபால்சாமி( http://vijaygopalswami.wordpress.com/ ) குமுதத்தின் ஜாதி வெறியை கண்டித்து அல்லது அதன் ஜாதிவெறியை தூண்டும் செயலைக் கண்டித்து நமக்கு இந்தக் கட்டுரையை அனுப்பியிருக்கிறார். ஏற்கனவே ‘நான் தமிழன்’ என்ற தலைப்பில் குமுதம் செய்யும் மோசடியைக் கண்டித்து வழக்கிறிஞர்கள் அனுப்பியிருந்த வக்கீல் நோட்டிசையும் அதை ஒட்டி நம் கருத்தையும் பிரசுரித்து இருந்தோம். இந்தக் கட்டுரையும் அதன் தொடர்பாக இருப்பதாலும், குமுத்தின் ஜாதித் தொடரை மிக ஆழமான கேள்விகளோடு மிக நேர்மையாக, எளிமையாக அம்பலப்படுத்தி எழுதப்பட்டிருப்பதாலும் இங்கே பிரசுரிக்கிறோம்:

குடிப்பதற்குக் காரணம் தேடிக்கொண்டிருக்கும் ஒருவன் சொன்னானாம், “அரிசியிலேயே மெத்தனால் இருக்கிறதே, அதைப் பொங்கித் தின்றால் என்ன நேரடியாக மெத்தனாலைக் குடித்தால்தான் என்ன” என்று. அதே போல, குடலிலேயே மலம் இருக்கிறதே, அதற்காக சாக்கடையில் போகின்ற மலத்தை மீண்டும் வாய்வழியாகக் குடலுக்கு அணுப்ப முடியுமா? முடியும் என்கிறது குமுதம். அதுதான் “நான் தமிழன்” என்ற தமிழர்களை சாதியத்தின் பெயரால் பிளக்கும் தொடர்.

ஈழத் தமிழர்களுக்கு ஆதரவான வழக்கறிஞர்களின் போராட்டத்தைத் திசைதிருப்பிய, தமிழக அரசின் கயமைக்குச் சற்றும் குறைவில்லாதது குமுதத்தின் கயமை. தாயகத் தமிழர்கள் ஒன்றுபட்டு ஈழத் தமிழர்களை ஆதரிக்க வேண்டிய கட்டத்தில், குமுதம் ஏடுஅந்த ஒற்றுமையின் மீது கோடாலியை வீசுவது போல “நான் தமிழன்” தொடரை வெளியிட்டு வருகிறது. அழிந்து ஒழிக்க வேண்டிய சுயஜாதி அபிமானத்துக்கு உயிர் கொடுக்கும் மலிவான முயற்சியைக் கையிலெடுத்திருக்கிறது குமுதம்.

குமுத்தின் இந்த மோசமான செயலைக் கண்டித்து சில சமூக அக்கறை உள்ள வழக்கறிஞர்கள் இத்தொடரை நிறுத்தக் கோரி நோட்டீஸ் அனுப்பியுள்ளனர். இந்த நோட்டீசுக்கு எதிராகத்தான் குமுதம் மிகக் கேவலமான வழிமுறையைக் கையிலெடுத்திருக்கிறது. நோட்டீஸ் வந்திருக்கும் நேரத்தில் தாழ்த்தப்பட்டவர்களுக்குள்ளும் தாழ்த்தப்பட்டவர்களாக நடத்தப்படுகிற அருந்ததியரைக் குறித்து இரண்டு வாரமாக எழுதிக் கொண்டிருக்கிறது. அருந்ததியரின் மேன்மையைச் சொன்னால் வழக்குப் போட்டுத் தடுக்கிறார்கள் என்று சொல்லப் பார்க்கிற, ஜமுக்காளத்தை நாலாக மடித்து வடிகட்டிய கயமையல்லவா இது.

இந்தத் தொடருக்கான கரு மிக எளிமையானது. ஒரு ஜாதி, அதில் பிறந்த சுதந்திரப் போராட்ட வீரர்கள், ஐ.ஏ.எஸ்., ஐ.பி.எஸ். அதிகாரிகள், சட்டமன்றப் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள், அந்த ஜாதி சங்கப் பிரமுகர்களிடம் மிகச் சுருக்கமான பேட்டி, அவர்களின் திருமணச் சடங்குகள், இவற்றைக் கொண்டே வாரம் மூன்று பக்கங்களை நிரப்பிவிடுவது என்பதுதான் குமுதத்தின் செயல் திட்டம். வாராந்திரப் பரபரப்புக்காகக் குமுதம் பத்திரிகையில் வருகிற இந்தத் தொடர் நீண்டகால வருவாயை ஈட்டித் தரப் புத்தகமாகவும் அவதாரம் எடுக்கும். குமுதம் இதை எந்த வடிவத்தில் கொண்டுவர இருந்தாலும் அதைத் தடுத்து நிறுத்த வேண்டியது அதி அவசியமான ஒன்று.

இந்த இடத்தில் நம்முள் ஒரு கேள்வி வரலாம். ஜாதியை மையப்புள்ளியாகக் கொள்ளாமல் இதே கூறுகளை, தமிழக மாவட்டங்கள் அல்லது இந்திய மாநிலங்கள் என்று எடுத்துக் கொண்டு அதில் பிறந்தவர்களைப் பற்றி ஏன் அலசக் கூடாது? அலசலாம்தான், ஆனால் பழைய சோற்றை விட சுடுசோற்றுக்குத்தானே கிராக்கி. ஜாதி என்ன சாதாரன விஷயமா, தெர்மாமீட்டரே தெறிக்கிற அளவுக்கு சூடான விஷயமாயிற்றே. எதிர்ப்பை அனுமானித்தேதான் குமுதம் இப்படி ஒரு தொடரை எழுதத் தொடங்கியிருக்கும். ஏனெனில் எதிர்ப்புகள் என்பவை எதிர்மறை விளம்பரங்கள் என்ற தத்துவத்தைச் சரியாகப் புரிந்து வைத்திருப்பவர்கள் குமுதம் நிர்வாகிகள்.

ஒவ்வொரு சாதியின் சிறப்பையும் சொல்லுகிறேன் பேர்வழி என்று ஒவ்வொரு சாதியையும் அம்பலப்படுத்தும் வேலையைச் செய்து வருகிறது குமுதம். ஆதாரமாகக் 15.04.2009 தேதியிட்ட குமுதத்தையே எடுத்துக்கொள்வோம்.

‘அருந்ததியர்இயக்கங்கள்ஆரம்பகாலங்களில்கல்விப்பணியையும்சமுதாயப்பணிகளையும்மட்டுமேகவனத்தில்எடுத்துக்கொண்டன. பின்னர்சாதிமறுப்பு, பகுத்தறிவுஆகியகோட்பாடுகளையும்கையில்எடுத்துக்கொள்ளவேண்டியகட்டாயம்எழுந்தது.’ (கட்டுரையிலிருந்து)

சாதி மறுப்பையும் பகுத்தறிவையும் அருந்ததிய சமூகத்தவர்கள் கையிலெடுத்தது ஏன் என்று குமுதத்தால் விளக்க முடியவில்லை. விளக்கவும் முடியாது. விளக்கினால் முந்தைய வாரங்களில் எந்தெந்த உயர் சாதியாரைக் குறித்து (உயர்வாக மட்டும்) எழுதியதோ அதே சாதியாரின் முகமூடியையும் கிழிக்க வேண்டியிருக்கும்.

‘ஆதிக்கசாதித்தலைவர்களில்யாருடையமுயற்சிக்கும்உணர்வுக்கும்தியாகத்திற்கும்குறைவானதல்லஇராவ்சாகிப்எல்.சி. குருசாமி, எச்.எம். ஜெகநாதன்முதலியோரின்செயற்பாடுகள்.’ (கட்டுரையிலிருந்து)

ஆதிக்க சாதித் தலைவர்கள் என்று சொல்லியதிலிருந்தே அவர்களின் செயற்பாடுகள் எத்தன்மையதாக இருந்திருக்கும் என்று உங்களால் ஊகிக்க முடிகிறதல்லவா. அதற்கு சற்றும் குறையாதது அருந்ததிய மக்களின் செயற்பாடுகள் என்று சொல்லுகிறது குமுதம். அருந்ததிய மக்களை இதைவிட மோசமாக யாராவது சிறுமைப்படுத்த முடியுமா?

‘மன்னர்களைத்தொட்டுப்பேசும்உரிமைஅருந்ததியர்களுக்குஇருந்திருக்கிறது. தோலாடை, பாதரட்சை, வாள்உறைஆகியவற்றைத்தயாரிக்கமன்னர்களின்உடல்அளவு, கால்அளவுதேவை. அதைஅவர்கள்நேரடியாகவேமன்னர்களைத்தொட்டுஅளவுஎடுத்திருக்கிறார்கள்.’ (08.04.2009 இதழில் வந்த கட்டுரையிலிருந்து)

மன்னர்களைத் தொட்டு அளவெடுத்ததெல்லாம் சரிதான். ஆனால், அளவெடுத்த பிறகு மன்னர்கள் என்ன செய்திருப்பார்கள் என்று சொல்ல வேண்டாமா? அவர்கள் தொட்ட பாகங்களை நிச்சயம் கழுவிக் கொண்டிருப்பார்கள். சாதாரணமாக, பெருநகரங்களைத் தவிர்த்த ஊர்புறங்களில் இன்றும் இந்த வார்த்தைகளைக் கேட்க முடியும். ஒரு சிறுவன் முடிதிருத்திக் கொண்டு வீட்டுக்குள் வரும்போது “பரியாரியைத்* (அம்பட்டனை) தொட்டுட்டு குளிக்காம உள்ள வறியே. போய்க் குளிச்சுட்டு வாடா” என்று பெரியவர்கள் கத்துவதுண்டு. “உடம்பெல்லாம் முடியிருக்கும் போய் குளித்துவிட்டு வா” என்று சொல்லாமல் “தாழ்த்தப்பட்டவனைத் தொட்டுவிட்டு வந்திருக்கிறாய் போய்க் குளி” என்று சொல்லுகிற ஜாதி வெறி இந்தக் காலத்திலும் உயிரோடு இருக்கும் போது மன்னர்கள் காலத்தில் இருந்திருக்காதா? இதை அருந்ததியர்களுக்கான சிறப்பு என்று சொல்லுகிறது குமுதம். “தலித் மக்களைச் செருப்பாலடித்தாலும், அவர்களுக்குக் கறியும் சோறும் போட்டவர்கள் ஆதிக்க சாதியார்” என்று சொல்வது போலிருக்கிறது. *பரியாரி – அனைத்து தாழ்த்தப்பட்ட சாதியாரையும் குறிக்கத் தஞ்சை மாவட்டச் சுற்றுப்புறங்களில் பயன்படுத்தப்படும் சொல்.

வ.உ.சிதம்பரனார் என்றால் தமிழினம் தோன்றிய நாள்தொட்டு கடலில் கப்பல்விட்ட முதல் தமிழன் என்பதான் தோற்றமே தற்போதும் நிலவி வருகிறது. முண்டாசைக் கட்டியனுப்பி பாரதி என்றும், முகத்திலே பஞ்சை ஒட்டியனுப்பித் திருவள்ளுவர் என்றும் பிள்ளைகளை மாறுவேடப் போட்டிக்கு அனுப்புகிற பெற்றோர்கள் கூட இவரைக் கண்டுகொள்ளாததுதான் பேரவலம். விடுதலைப் போராளியாக மட்டுமல்லாது தொழிற்சங்கவாதியாகவும் விளங்கியவர் சிதம்பரனார். ”பார்ப்பான் அல்லது பாண்டிய வேளாளன் ஆக்கித் தந்தால்தான் உண்பேன்” என்று சிறையதிகாரியிடம் போராடிய சிதம்பரனார் பெரியாரின் தாக்கத்தால் பெரிதும் மாற்றம் கண்டார். (மேலும் தகவல்களுக்கு தொடர்புடைய பதிவுகளில் சென்று படிக்கவும்.)

அந்த சிதம்பரனார் குமுதத்தின் கண்களுக்குத் தேசத் தலைவராகத் தெரியாமல் பிள்ளைமார் தலைவராகத் தெரிகிறார். இவருக்குச் சமமாக இன்னொருவரையும் கௌரவிக்கிறது குமுதம். “இன்னொரு பிறப்பெடுத்தாலும் பிள்ளைமார் சமூகத்திலேயே பிறக்க விரும்புகிறேன்” என்று கூறிய சுயஜாதி அபிமானியும், “தமிழைவிட சமஸ்கிருதம் உயர்வானது. சமஸ்கிருதம் இங்கே ஆதரித்து வளர்க்கப்பட்டிருந்தால் ஆங்கிலம் இப்படி நுழைந்திருக்காது” என்று கூறிய தமிழ் விரோதியுமான ஜெயகாந்தனையும், சிதம்பரனாரையும் ஒன்றாகக் கருதி கௌரவித்திருக்கிறது குமுதம். ஜெயகாந்தனைக் கௌரவிக்கட்டும் வேண்டாம் என்று சொல்லவில்லை. சமஸ்கிருத தாசனாக இருப்பவரை ஏன் “நான் தமிழன்” என்று தலைப்பிட்டுக் கௌரவிக்க வேண்டும் என்பது தான் குமுதத்தின் முன் அறிவுடையோர் வைக்கக்கூடிய கேள்வி?

சிதம்பரனாரை பிள்ளைமார் என்று சொன்னவர்கள் பெரியாரை நாயக்கர் என்று சொல்லாமல் விடுவார்களா? அப்படி சொல்வதாயினும் சொல்லித் தொலையட்டும், அவர் தலைமையில் நடைபெற்ற வைக்கம் போராட்டத்தைக் குறித்து அந்தக் கட்டுரையில் ஒரு வார்த்தையாவது இடம்பெறுமா? அறுபது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு திருச்செந்தூர் முருகன் கோயிலில் “பள்ளன், பறையன், சாணான் சக்கிலி நுழையத் தடை” என்று எழுதி வைத்திருந்தனர். இந்த நான்கு சாதியாரும் கூட தமிழகத்தில் பிறந்தவர்கள்தான். இந்த சாதிகளைக் குறித்த கட்டுரையில் இப்படி ஒரு பலகை ஏன் எழுதிவைக்கப்பட்டது, அப்படி எழுதியவர்கள் யார் என்ற விபரமெல்லாம் இடம்பெறுமா?

அத்தனை சாதிகளின் பெருமைகளையும் அலசினால் கூடவே சிறுமைகளையும் அலசவேண்டுமல்லவா? அந்த வரலாறு தில்லை நடராசன் கோவிலில் தாழ்த்தப்பட்டவரான நந்தன் எரிந்த சம்பவத்திலிருந்தும், எட்டாயிரம் சமணர்கள் கழுவேற்றப்பட்டதிலிருந்தும் அல்லவா ஆரம்பிக்கவேண்டும்? இவர்கள் எழுதும் வரலாறு ஏன் விடுதலைப் போராட்டத்திலிருந்து தொடங்குகிறது? குமுதம் இதையெல்லாம் நேர்மையோடு எழுதும் என்று நம்புவதே கூட ஒரு மூட நம்பிக்கைதான்.

ஞாநி போன்ற முற்போக்காளர்களின் (?!) எழுத்தைத் தாங்கி வருகிற குமுதம் ஏன் இதையெல்லாம் செய்யவில்லை என்று ஆதங்கப்பட்டால், என் மூட நம்பிக்கையை எண்ணி என்னை நானே செருப்பால் அடித்துக் கொள்ள வேண்டும். குமுதத்திடம் இதைத் தவிற வேறெதை எதிர்பார்க்க முடியும். பொறுத்திருந்து பார்ப்போம்.

தொடர்புடைய பதிவுகள்:

1. ஜாதித் தொடரை விலக்கு குமுதம் மீது வழக்கு – வே. மதிமாறன்

2. ஜாதி வெறிக்கு ‘நான் தமிழன்’ என்று பெயர் வைத்திருப்பது அதனினும் கேவலம் – வே. மதிமாறன் (இக்கட்டுரையில் வழக்குத் தொடர்ந்த வழக்கறிஞர்களின் விபரங்கள் தரப்பட்டுள்ளது.)

3. நான் தமிழன் சாதியத்தின் முகவரி – தமிழன்பன்

4. வ.உ.சி.யிடம் பெரியாரின் தாக்கம் – ராஜாஜியின் பச்சைத் துரோகம் – வே. மதிமாறன்

5. பகுதி 2: சுதேசிப் போர்க்கப்பல் தளபதி – வே. மதிமாறன்

6. பகுதி 1: சுதேசிப் போர்க்கப்பல் தளபதி – வே. மதிமாறன்

[மேலேஉள்ளபதிவுகளின்உள்ளடக்கம்அந்தந்தப்பதிவர்களுக்கேஉரிமையுடையவை. இப்பதிவில்அவைமேற்கோளாகமட்டுமேபயன்படுத்தப்படுகிறது. தோழர்மதிமாறன்மற்றும்தமிழன்பன், இருவருக்கும்இத்தறுவாயில்நன்றிதெரிவித்துக்கொள்கிறேன்.]-விஜய்கோபால்சாமி